Τ' αριστερό μου χέρι βγαίνει απ'το παράθυρο
Και το χειρόφρενο να μου τρυπάει τη πλάτη
Αν το αμάξι ήταν μεγάλο και τετράθυρο
Θα'χε καθίσματα που γίνονται κρεβάτι
Μα είναι μικρό, είναι στενό κι εγώ ζορίζομαι
Και δε βολεύομαι παρ' όλη τη προσπάθεια
Τα κόκαλα μου κάνουν γκρα και ας ελπίσουμε
Πως δε θα βγούμε από 'δω με δισκοπάθεια
Απ' το σταθμό 9.84
Αφιερώνουμε τραγούδια του 60
Κι εγώ που είμαι 1 και 84
Διπλώνω δίπλα σου να γίνω 1.50
Δύσκολη η θέση μου και δεν την εκτιμάς καλά
Μην είσαι τόσο βιαστική και ορεξάτη
Έχω βρεθεί με το τιμόνι παραμάσχαλα
Και το λεβιέ των ταχυτήτων μες στο μάτι
Βρε δεν το ξανακάνω σε Σμαρτάκι
Ποτέ ξανά ποτέ λόγω τιμής
Βρε δεν το ξανακάνω σε Σμαρτάκι
Ποτέ ξανά ποτέ ότι κι αν πεις
Βλέπω και ύποπτες σκιές να περιφέρονται
Έγινα νούμερο στα μάτια των εκφύλων
Αυτοί τη βρίσκουν με όσα βλέπουν αλλά χαίρονται
Όταν παθαίνεις μετατόπιση σπονδύλων
Νιώθω τα πόδια μου πιασμένα και δυσκίνητα
Μην σπρώχνεις έτσι θα τρυπήσει η λαμαρίνα
Να πάρει ο διάολος τα μικρά τα αυτοκίνητα
Όχι δεν το 'κανα ποτέ μου σε λιμουζίνα
Και το χειρόφρενο δες θέση που το βάζουνε
Έχει την όπισθεν για φρένο κι είναι εντάξει
Μ'αγγίζεις κι όλα γύρω σαν να φεύγουν μοιάζουνε
Ρε συ δε φεύγουνε αυτά τσουλάει τ'αμάξι
Κοίτα στιγμή που βρήκε πάνω στο καλύτερο
Μη σταματάς, λίγο ακόμα, έλα τώρα
Κοίτα που βρήκανε να βάλουν το περίπτερο
Στην ερημιά του κόσμου, μες στη κατηφόρα
Βρε δεν το ξανακάνω σε Σμαρτάκι
Ποτέ ξανά ποτέ λόγω τιμής
Βρε δεν το ξανακάνω σε Σμαρτάκι
Ποτέ ξανά ποτέ ότι κι αν πεις
Βρε δεν το ξανακάνω σε Σμαρτάκι
Ποτέ ξανά ποτέ λόγω τιμής
Βρε δεν το ξανακάνω σε Σμαρτάκι
Ποτέ ξανά ποτέ ότι κι αν πεις
